Ze had snel door wie goed was in rekenen, wie vlot was met taal en wie goed – gevraagd of ongevraagd – verhalen kon vertellen. Iedereen kreeg een nieuw maatje. Vier weken later had je weer betere punten voor rekenen, voor lezen of voor aardrijkskunde. Of was je weer wat socialer geworden.
We vieren het geschreven woord. Alle woorden.
Gedachtes van schrijvers. Met moed geschreven.
Voor lezers. Die woorden lezen.
En ervan houden. Of niet van houden.
We vieren het gesproken woord. Alle woorden.
Ideeën van collega’s. Met moed gesproken.
Voor collega’s. Die woorden horen.
En ervan houden. Of niet van houden.
After this week, my mission could not be any clearer: to create transformative environments to learn, to care and to love for people who are working and living from a growth mindset and who want to make impact with what they do.
Toen ik vandaag aankwam op kantoor, zo rond 9:15 was er niemand in onze vergaderzaal. Dat wordt mijn kamer voor vandaag, dat had ik al bedacht. Er ligt nog een laptop op tafel, ingeplugd. Ik weet niet van wie. Dat zie ik straks wel. Ik vind het niet erg om het niet te weten. Ik hou van deze heldere ruimte met zicht op de bomen aan de linkerkant en met een diagonale zichtlijn naar de grote kamer rechts. Er hangt een klok achter me. Ik hou niet van een klok in de kamer. Ooit schilderen we deze kamer helder wit.